ستاره ای درخشان

رسول خدا(ص) فرمود:

همانا خدای عزوجل در آن شب که به گردشی شبانه برده شدم (معراج) به من وحی فرمود: ای محمد چه کسی را در زمین میان امتت به جای خود گذاشتی؟ ـ در حالی که خدا خود بدان آگاه تر بود ـ عرض کردم: پروردگارا، برادرم را فرمود: ای محمد، علی ابن ابی طالب را؟ عرض کردم: بلی ای خدای من، فرمود: ای محمد من ابتدا از مقام ربوبیت نظری بر زمین افکندم و تو را از آن اختیار کردم. هیچ گاه یادی از من نمی شود مگر اینکه تو نیز با من یاد کرده شوی. من خود محمودم و تو محمد؛ سپس نظری دیگر بر زمین افکندم و از آن علی بن ابی طالب را برگزیدم و او را وصی تو قرار دادم، پس تو سرور پیامبران و علی از نام های من است و «علی» (مشتق آن) نام اوست. ای محمد، من، علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان را از یک نور آفریدم؛ سپس ولایت ایشان را بر فرشتگان عرضه داشتم، هر که آن را پذیرفت از مقربین گردید و هر که آن را رد نمود به کافران پیوست. ای محمد، اگر بنده ای از بندگانم مرا چندان پرستش کند تا رشته حیاتش از هم بگسلد و پس از آن در حالی که منکر ولایت آنان است با من روبه رو شود، او را در آتش دوزخ خواهم افکند سپس فرمود: ای محمد، آیا مایلی آنان را ببینی؟ عرض کردم: بلی. فرمود: قدمی پیش گذار. من قدمی جلو نهادم. ناگاه دیدم علی بن ابی طالب و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفربن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی آنجا بودند و حجت قائم همانند ستاره ای درخشان در میان آنان بود، پس عرض کردم: پروردگار من اینان چه کسانی اند؟ فرمود: اینان امامان هستند و این یک نیز قائم است که حلال کننده حلال من و حرام دارنده حرام من است، و از دشمنان من انتقام خواهد گرفت. ای محمد، او را دوست بدار که من او را دوست می دارم و هر کس را که او را دوست بدارد نیز دوست می دارم. 

او دانست وبعضی هنوز نه

گفته می شود که هنگامی که غاصبین خلافت برای بیعت گرفتن اجباری ،در خانه حضرت علی (ع) را شکستند و به حضرت زهرا (س) اسیب زدند، دستان مبارک حضرت علی (ع)را بستند وایشان را به سمت مسجد می کشیدند در این هنگام شخصی یهودی شروع کرد به شهادتین گفتن  ومسلمان شدن!!! مردم علت این کار او را پرسیدند. در جواب گفت :من در جنگ خیبر حاضر بودم ودیدم این مردی که دستهایش را بسته اند چه رشادت ها کرد وچگونه در خیبر را از جاکند. والان که او را به این وضع می برند یقین دارم که برای خدا ودینش کاری نمی کند.!!!

مفاخره ای دل نشین

ابن شاذان قمی روایت می کند که یک روز علی علیه السلام با همسر گرامیش حضرت فاطمه علیها السلام در بین خرما خوردن به مفاخره پرداختند.
علی علیه السلام فرمود: ای فاطمه ! رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) مرا از تو بیشتر دوست می دارد. حضرت زهرا علیها السلام گفت : واعجبا ! من دختر اویم ، من نور دیده پیغمبرم ، من یگانه دختر باقی مانده او هستم .
علی علیه السلام فرمود: اگر سخن مرا باور نمی کنی بیا با هم خدمت پیغمبر (صلی الله علیه وآله ) برویم .
علی و فاطمه علیها السلام با هم خدمت پیامبر (صلی الله علیه وآله ) رسیدند. فاطمه علیها السلام پیشدستی کرده و گفت : ای رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) کدامیک از ما دو نفر نزد شما محبوبتریم ، من یا علی ؟
رسول خدا فرمود:
انت احب و علی اعزمنک تو به من محبوبتری ، و علی از تو برای من عزیزتر است ..
علی علیه السلام فرمود: نگفتم که پیغمبر مرا بیشتر از تو دوست دارد. من کسی هستم که در خانه خدا متولد شدم .
فاطمه : من دختر خدیجه کبری هستم .
علی : من کسی هستم که بلندی پرچم اسلام به دست من بوده .
فاطمه : من دختر کسی هستم که تا مقام دنی فتدلی رفت و به مقام قرب قاب قوسین او ادنی رسید.
علی : من کسی هستم که جبرئیل خدمت من کرده .
فاطمه : من کسی هستم که خطبه ام را در آسمان راحیل خوانده است و خدمتگزارانم فرشتگان می باشند.
علی : من کسی هستم که مولدم خانه خداست .
فاطمه : من کسی هستم که عقدم در آسمانها بسته شده .
علی : من صالحترین بندگان خدا هستم .
فاطمه : من دختر خاتم النبیین هستم .
علی : من آنم که نامم علی از نام خدای علی مشتق شده .
فاطمه : من آنم که نامم فاطمه از فاطر مشتق گشته است .
علی : من سرچشمه علوم و معارف دینم .
فاطمه : من محور گردش چرخ نجات را غبین هستم .
علی : من آنم که به نام من آدم توبه کرد.
فاطمه : من آنم که تو به او به واسطه من قبول شد.
علی : من تقسیم کننده بهشت و دوزخم .
فاطمه : من دختر محمد مختارم .
علی : من بهترین رهروان جهانم .
فاطمه : من بهترین زنانم ...
آنگاه فاطمه علیها السلام به پدر عرض کرد: یا رسول الله ! مرا حمایت نمی کنی ، بر پسر عمت مرا تنها می گذاری ؟
علی فرمود: یا فاطمه من از محمد به منزله نفس او هستم . فاطمه گفت : من گوشت و پوست و خون او هستم ...
در این موقع رسول خدا (صلی الله علیه وآله ) فرمود: فاطمة قومی ؛ دخترجان برخیز سر پسر عمت را ببوس که جبرائیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل با چهار هزار ملک ، برای حمایت پسر عمت آمده اند.
فاطمه علیها السلام بر خواست سر شوهرش را بوسید و گفت :
یا ابا الحسن بحق رسول الله معذرة الی الله عزو جل و الیک ولی ابن عمک ای ابا الحسن ! به حق رسول خدا از خداوند عزوجل و از تو و پسر عمویت پوزش می طلبم .
و امیرالمؤ منین نیز دست فاطمه علیها السلام را بوسید.

چادر حضرت زهرا(س)

ابن شهر آشوب و قطب راوندی روایت کرده اند که :
روزی حضرت علی علیه السلام که به پول احتیاج پیدا کرد بود، به ناچار چادر حضرت فاطمه علیها السلام را که از جنس پشم بود نزد مردی یهودی به نام زید رهن گذاشت و قدری جو قرض گرفت . آن مرد یهودی چادر را به خانه برد و در حجره گذاشت . به هنگام شب ، زن مرد یهودی وقتی که وارد حجره شد نوری از آن چادر مشاهده کرد که تمام حجره ر روشن کره بود. زن وقتی که آن حالت عجیب را دید نزد شوهرش رفت و آنچه دیده بود نقل کرد. شوهرش از شنیدن آن حالت تعجب کرد. (چون فراموش کرده بود که چادر حضرت فاطمه علیها السلام در خانه اوست ) پس به سرعت داخل حجره شد و متوجه شد که نور از چادر حضرت فاطمه علیها السلام آن بانوی عصمت است که مانند بدر منیر خانه را روشن کرده است . یهودی از مشاهده این حالت تعجبش زیادتر شد. پس آن دو به خانه خویشان و دوستان خود رفتند و هشتاد نفر از آنها را به خانه آوردند که همگی آنها از برکت شعاع (نور) چادر فاطمه علیها السلام به نور اسلام منور گردیدند. 

بخشش انار

روزی حضرت زهرا علیها السلام بیمار و بستری شد. علی علیه السلام به بالین او آمد فرمود: زهراء جان ! چه میل داری تا برایت فراهم کنم ؟ گفت : من از شما چیزی نمی خواهم . حضرت علی علیه السلام اصرار کرد. فاطمه علیها السلام گفت : ای پسر عمو، پدرم به من سفارش کرده که هرگز چیزی از شوهرت در خواست نکن ، مبادا تهیه آن برایش مشکل باشد و در برابر در خواست تو شرمنده شود.
علی علیه السلام فرمود: ای فاطمه علیه السلام ، به حق من ، هر جه میل داری بگو تا برایت آماده کنم .
فاطمه علیها السلام گفت : اکنون که ما را سوگند دادی می گویم . اگر اناری برایم فراهم کنی خوب است .

حرز امام سجاد (ع)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏
یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا خَالِقَ الْمَخْلُوقِینَ یَا رَازِقَ الْمَرْزُوقِینَ یَا نَاصِرَ الْمَنْصُورِینَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا دَلِیلَ المُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ أَغِثْنِی یَا مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ یَا صَرِیخَ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ أَنْتَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ عَلَى عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ خَدِیجَةَ الْکُبْرَى وَ الْحَسَنِ الْمُجْتَبَى وَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ بِکَرْبَلاءَ ، 
اى شنواترین شنوایان،اى بیناترین بینایان،اى چابک‏ترین حسابرسان،اى داورترین داوران،اى آفریننده آفریدگان،اى روزى‏دهنده،روزى‏مندان،اى یاور یاور شدگان،اى مهربان‏ترین مهربانان،اى راهنماى سرگردانان، اى فریادرس دادجویان،به دادم برس،اى مالک روز جزا،تنها تو را مى‏پرستم و از تو یارى مى‏جویم،اى فریادرس‏ غم‏زدگان،اى اجابت کننده دعاى درماندگان،تویى خدا،پروردگار جهانیان،تویى خدا،معبودى جز تو نیست فرمانرواى مطلق،حق آشکار،بزرگ‏منشى،جامه برازنده تو است.خدایا درود فرست بر محمّد برگزیده،و على‏ پسندیده و فاطمه زهرا و خدیجه کبرى،و حسن مجتبى و حسین شهید در کربلا،
وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعَابِدِینَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْبَاقِرِ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْکَاظِمِ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ التَّقِیِّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّقِیِّ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ وَ الْحُجَّةِ الْقَائِمِ الْمَهْدِیِّ الْإِمَامِ الْمُنْتَظَرِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُمْ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُمْ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ وَ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْصُرْ شِیعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ [وَ أَهْلِکْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ ارْزُقْنِی رُؤْیَةَ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَتْبَاعِهِ وَ أَشْیَاعِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ 
و على بن الحسین زینت عبادت‏کنندگان و محمّد بن على باقر،و جعفر بن محمّد صادق،و موسى بن جعفر کاظم،و على بن موسى الرضا،و محمّد بن على تقى، و على بن محمّد نقى،و حسن بن على عسگرى،و حجّت قائم امام مهدى مورد انتظار درود خدا بر همه آنان.خدایا دوست بدار آن‏که آنان را دوست دارد،و دشمن بدار آن‏که آنان را دشمن بدارد،و یارى ده آن‏که‏ آنان را یارى رساند و خوار کن آن‏که آنان را خوار خواهد و لعنت فرست بر آن‏که به آنان ستم ورزید و در فرج خاندان محمّد شتاب فرما،و پیروان خاندان‏ محمّد را یارى کن،و دیدار قائم خاندان محمّد را روزى‏ام گردان،و مرا از پیروان و شیعیان او و خرسندان به کار او قرار ده،به مهرت اى مهرورزترین مهرورزان.(سید بن طاووس در دوموضع از کتاب منهج الدعوات این حرز رااز امام سجاد (ع) ذکر کرده است).(منبع :www.erfan.ir)

با چه کس ننشینم؟

امام باقر(ع) فـرمـود: پـدرم (امام سجاد(ع)) مرا سفارش کرد که با پنج تـن همنشین, هم سخـن و همراه نشوم. از وى پرسیدم: فدایت گردم, آن پنج کـس کدامند؟ فرمـود: با فاسق همنشیـن نشـو; زیرا تـو را به یک لقمه و کمتـر از آن مـى فـروشـد. پـرسیـدم: کمتر از آن چیست؟ 
فـرمـود: در همـان یک لقمه نیز طمع مـى کنـد, ولـى به آن نمـى رسـد. گفتم: دومى کدام است؟ 
فـرمـود: بخیل; زیـرا او تـو را از آنچه بـدان سخت نیـازمنـدى محـروم مى سازد. پرسیدم: سومى کیست؟ 
فـرمـود: دروغگـو; زیرا چـون سـراب است; دور را نزدیک و نزدیک را دور جلـوه مـى دهـد. گفتـم: چهارمـى کـدام است؟ فـرمـود: 
احمق; زیـرا او در پـى سـود رساندن به تـو است; ولـى زیان مـى رسانـد. پرسیدم: پنجمى کدام است؟ 
فرمود: قطع کننده رحـم, زیرا در سه جاى قرآن مـورد لعن و نفریـن واقع شده است.

علم امام سجاد (ع)

اگر امیرالمؤمنین علیه السلام می گوید: «از من بپرسید هرچه می خواهید که به خدا قسم تمام وقایع را تا روز قیامت می دانم، حضرت سجاد نیز می گوید: «اگر نمی ترسیدم که مردم در حق ما غلوّ کنند، وقایع را تا روز قیامت می گفتم.» 

نجات

سه چیز موجب نجات انسان خواهد بود: بازداشتن زبان از بدگویی و غیبت مردم، خود را مشغول به کارهایی کردن که برای آخرت و دنیای انسان مفید باشد و همیشه بر خطاها و اشتباهات خود ناراحت باشد. 

                                             امام سجاد (ع)

تقدیم به پیشگاه حضرت عباس (ع)

در پیش تو عشق مشق غیرت می کرد      غیرت به شجاعتت حسادت می کرد  

از عرش خدا به کربلا امده بود                   با دست بریده تو بیعت می کرد

                                                                                     (جلیل صفر بیگی)

 

از اب، برایش ابرو کافی بود                     ان لحظه عطش برای او کافی بود

شاید که لبی تشنه نمی ماند ان روز         یک مشک ویک دست عمو کافی بود

                                                                                       ( محمود رحیمی)

                                                                                     

 

                                                       

 

                               

فضائل بسم الله الرحمن الرحیم

از مولای متقیان حضرت علی (علیه‌السلام) روایت شده است: وقتی که بسم الله الرحمن الرحیم بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نازل شد، آن حضرت فرمود: اولین بار که این آیه بر حضرت آدم نازل شد فرمود: تا زمانی که فرزندان من این آیه را قرائت کنند از عذاب (الهی) در امان خواهند بود.

فضیلت سوره بینه

در فضیلت این سوره از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده است: هر که سوره بینه را قرائت کند از مشرکان به دور است و جزو پیروان دین محمد صلی الله علیه و آله وسلم بوده و خداوند او را به مومن محشور کرده و به آسانی از او حسابرسی می کند.از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: وقتی خداوند قرائت این سوره را می شنود می گوید به بنده من بشارت دهید به عزت و جلالم سوگند چنان بهشت را برای تو فراهم می کنم که راضی شوی.از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است که اگر سوره بینه در ظرف جدیدی نوشته شود و انسان گرفتار لرزش به آن نگاه کند شفا خواهد یافت.

از امام صادق علیه السلام روایت شده: هر کس این سوره را بنویسد و به همراه داشته باشد اگر بیماری یرقان داشته باشد بهبود می یابد و اگر کسی که در چشمش سفیدی داشته باشد یا بیماری پوستی پیسی داشته باشد ابتدا آن را نوشته و با آب بشوید و از آب آن بیاشامد و آن را با خود همراه داشته باشد این بیماری از او دفع می گردد.

همچنین برای زن باردار آب شسته شده این سوره برایشان مفید است و مانع آسیب مسمومیت های غذایی می شود و اگر برای هر گونه ورم نوشته شود آن را از بین می برد.در کتاب المصباح آمده است: اگر بخواهید جمعی را که بر اساس گمراهی تشکیل شده را پراکنده سازید از چهار طرف راه ، خاک بردارید و سوره بینه را بر آن بخوانید و آن را در میان این جمع بپاشید متفرق می شوند.پیامبر اسلام (ص) فرمود: «هر کس این سوره را در شب بخواند خداوند فرشتگانی را مأمور می کند که دین و دنیای او را حفظ کنند و آمرزش و رحمت برای او بطلبند و اگر در روز بخواند به اندازه آنچه روز آن را روشن می کند و شب آن را تاریک می سازد ثواب به او می دهند.»