دیوانه ی تو کار ندارد به جهنم کفر است اگر پا بگذارد به جهنم
جبریل اگر پیر عبادت شده باشد بی حب علی(ع) روی میارد به جهنم
گر دشمن خود رانسپاری تو علی جان زهرای تو حتما بسپارد به جهنم
ما اهل توایم ، عبد توایم ،اهل بهشتیم هرکس که تورا دوست ندارد به جهنم.
به جز از علی نباشد
به جز از علی نباشد به جهان گره‌گشایی/طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلایی
چو به کار خویش مانی در
رحمت علی زن / به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسی دوایی
ز ولای او بزن دم که رها
شوی ز هر غم / سر کوی او مکان کن بنگر که در کجایی
بشناختم خدا را چو شناختم
علی را / به خدا نبرده‌ای پی اگر از علی جدایی
علی ای حقیقت حق علی ای
ولی مطلق / تو جمال کبریایی تو حقیقت خدایی
نظری ز لطف و رحمت به من
شکسته دل کن / تو که یار دردمندی تو که یار بینوایی
همه عمر همچو “شهری” طلب
مدد از او کن / که به جز علی نباشد به جهان گره‌گشایی
“عباس شهری”
این جا حرم امن حسین این میکده وقف عالمین
قبله گه و سجده گه مستان خاک پاک بین الحرمین
چون از حرمت دورم ،من عاشق مهجورم
یک روزی با این اشکام صحن تورو می شورم
چشمی که به راه تو نشسته
از این همه دوری شده خسته
نوکرتو حتی دم مرگش
چشماشو به چشمای تو بسته
دل بی تو پریشونه ،این حال یه مجنونه
کی گفته که دل کندن از صحن تو اسونه
نامت هنوز هم هیجان می دهد مرا این پرچم شماست ،تکان می دهد مرا
وقتی شبیه مرده حسینیه می رویم سینه زنی دومرتبه جان می دهد مرا
ارباب ماست ،انکه فقط در تجارتش با قطره اشک سود کلان می دهدمرا
درازدحام روزر قیامت دلم خوش است انگشت مادر تو نشان می دهد مرا
قال ختم المرسلین روز نخست یه روز از دنیا بمونه ،مهدی (ع)می یاد
یه صدایی تو عالم ،روح القدس در گوش همه میگه ،مهدی(ع) می یاد
مادرش فاطمه (س)می گه ،مهدی(ع) می یاد
عموش از علقمه میگه مهدی (ع)می یاد
خدا کند که مرا با خدا کنی اقا زقید و بند معاصی رها کنی اقا
دعای ما به در بسته می خورد ای کاش خودت برای ظهورت دعا کنی اقا
تمام راه ظهور تو با گناه بستم دروغ گفته ام آقا که منتظر هستم
کسی به فکر شما نیست ،راست می گویم دعا برای تو بازیست راست می گویم
اگرچه شهر برای شما چراغان است برای کشتن تو نیزه هم فراوان است
من از سرودن شعر ظهور می ترسم دوباره بیعت و بعدش عبور می ترسم
من از سیاهی شب های تار می گویم من از خزان شدن این بهار می گویم
درون سینه ما عشق یخ زده آقا تمام مزرعه هامان ملخ زده آقا
کسی که با تو بماند به جانت آقا نیست برای آمدن این جمعه هم مهیّا نیست
منبع : tamana1370.blogfa.com
هنگام تشریف به حرم حضرت امیر المؤمنین علی (علیه‌السلام) چنین سرود:
از ازل ای مــیــر حــق ســرّ الـــه کـل مـن قـال بلـی شـد مـبــتــلا
بـنـدگـی‌ات عـرضـه بـر مـاسـوی تا که عمرم رفت و گشتم رو سیا
شد مطاف من حـریــم کـوی تــو کعـبـه مقـصـود مـن شـد روی تو
بر همیـن بگذشت بـر ـن سـالها بـر درت ای ذوالـکـرام بـا نـالـه‌هـا
آروز دارم کـــه ای زیــبــا صــنــم آنـکـه وقــت مـرگ آیــی در بــرم
تــا بـبـیـنـم روی حــق در روی تو عـاشـقـانـه جـان دهم در کوی تو
در پیش تو عشق مشق غیرت می کرد غیرت به شجاعتت حسادت می کرد
از عرش خدا به کربلا امده بود با دست بریده تو بیعت می کرد
(جلیل صفر بیگی)
از اب، برایش ابرو کافی بود ان لحظه عطش برای او کافی بود
شاید که لبی تشنه نمی ماند ان روز یک مشک ویک دست عمو کافی بود
( محمود رحیمی)
عاقبت خاک شود حسن جمال من وتو خوب و بد میگذرد وای به حال من وتو
قرعه امروز به نام من وفردا دگری می خورد تیر اجل برپر بال من و تو
مال دنیا نشود سد ره مرگ کسی گیرم ار کل جهان باشد از ان من وتو
ز لیلی می شنیدم یا علی گفت به مجنون چون رسیدم یاعلی گفت
مگر این وادی دارالجنون است که هر دیوانه دیدم یاعلی گفت
خمیر خاک ادم را سرشتند چو برمیخاست ادم ،یاعلی گفت
علی راضربتی کاری نمی شد گمانم ابن ملجم یا علی گفت
مگر خیبر ز جایش کنده می شد یقین انجا علی هم یا علی گفت
یاعلی...
