((آقا امام باقر (ع )) فرمود: ((رسول خدا (ص )) فرمود: از شما کسى که محبتش به اهل بیت من بیشتر باشد قدمش بر روى پل صراط از لغزش مصون تر است .
و همچنین فرمود:
یا على محبّت تو در دل مؤ من جاى نمى گیرد مگر اینکه خداوند او را از لغزش بر پل صراط نگهدارى خواهد کرد و قدمهاى او را محکم و استوار خواهد نمود و به خاطر محبت تو او را به بهشت خواهد برد.
و همچنین فرمود:
دوستى على بن ابیطالب (ع ) گناهان شیعیان را مى خورد، همانطورى که آتش هیزم را از بین مى برد.
و همچنین فرمود:
((حبّ اهل بیت من در هفت موضع ترسناک براى شما مفید است :
1 هنگام مرگ .
2 در گور.
3 موقع برخواستن از قبور.
4 وقت باز شدن کتاب .
5 در رسیدگى حساب .
6 زمان سنجش اعمال .
7 در گذشتن از صراط.))
((حضرت ابى ذر رضى اللّه عنه )) مى گوید: دیدم حضرت رسول (ص )) دست مبارکشان را بر روى کتف آقا على (ع ) گذاشت و فرمود:
یا على ! هر کس ما را دوست داشته باشد از عرب است (یعنى از ماست ) و کسى که ما را دشمن داشته باشد بى دین است .
شیعیان ما اصیل زاده و از خاندان شرف اند و کسى بر ملت ابراهیم (ع ) نیست ، مگر ما و پیروان ما، و سایر مردم از این راه بدورند.
خداوند و فرشتگان ، بَدیهاى پیروان ما را از بین مى برند، همانطور که تیشه ساختمان و بنا را خراب مى کند.
منیع : یا مجیر
